شهروز شریعتی؛ محمد عظیمی طرقدری
چکیده
با وجود آنکه ماهیت بحرانهای فرهنگی با بحرانهای حاصل از حوادثی نظیر آتشسوزی، سیل و زلزله به میزان معتنابهی متفاوت است، اما به نظر میرسد بحرانهای فرهنگی از آن حیث که مخاطرات و خسارات جبرانناپذیری در میانمدت و درازمدت به اندوخته و سرمایه اجتماعی ملتها وارد میکنند، باید در شمار بحرانهایی ارزیابی شوند که مستلزم مدیریت ...
بیشتر
با وجود آنکه ماهیت بحرانهای فرهنگی با بحرانهای حاصل از حوادثی نظیر آتشسوزی، سیل و زلزله به میزان معتنابهی متفاوت است، اما به نظر میرسد بحرانهای فرهنگی از آن حیث که مخاطرات و خسارات جبرانناپذیری در میانمدت و درازمدت به اندوخته و سرمایه اجتماعی ملتها وارد میکنند، باید در شمار بحرانهایی ارزیابی شوند که مستلزم مدیریت موشکافانه است. در همین حال، از آنجا که عنصر فرهنگ نقش غیرقابل انکاری در پیروزی انقلاب اسلامی ایران و تداوم آن داشته و دارد، و به عنوان عنصری محوری و مسلط در تمامی مناسبات و تحولات اجتماعی عمل میکند، دشمنان جمهوری اسلامی همواره میکوشند با نفوذ و اشاعه فرهنگ غربی، موجب ایجاد بحران در کشور از طریق تغییر باورها و نگرش و رفتار مردم شوند و استقلال کشور و دستاوردهای انقلاب را به مخاطره اندازند. این در حالی است که برای تحقق مدیریت بحرانهای فرهنگی و یا پیشگیری و مصونیت جامعه از فرهنگ مهاجم، راهبردهای جامع تدوین نشده است. هدف این مقاله تدوین راهبردهای بهینه برای مدیریت بحران و مصونسازی جامعه از آسیبپذیری در مقابل تهاجم فرهنگی و نفوذ فرهنگ اجانب است. به عنوان یک تحقیق موردی زمینهای و با استفاده از روش میدانی، پس از بررسی دیدگاهها و نظرات مختلف و مطالعه محیطی از طریق ارسال پرسشنامه و انجام مصاحبه و نیز بهرهگیری از تکنیک دلفی نقاط قوت و ضعف، و آسیبپذیریهای فرهنگی، و نیز فرصتها و تهدیدات فرهنگی احصا شده است و راهبردهای مدیریت بحران جنگ نرم و مصونسازی جامعه در برابر تهاجم فرهنگی و ایجاد امنیت فرهنگی ارائه میشود.