کیوان آقامحسنی
چکیده
اتنوموزیکولوژی کاربردی گرایشی در رشته اتنوموزیکولوژی محسوب می‌شود. در نیمه دوم قرن بیستم، اتنوموزیکولوژی کاربردی فعالیت‌های گوناگونی مانند برگزاری جشنواره‌ها را به‌منظور حفظ و اشاعه موسیقی‌های سنتی شامل می‌شد. در قرن بیست و یکم، دومین جریان عمده در اتنوموزیکولوژی کاربردی ظهور کرد. در این جریان، به موسیقی به‌عنوان ابزاری برای ...
بیشتر
اتنوموزیکولوژی کاربردی گرایشی در رشته اتنوموزیکولوژی محسوب می‌شود. در نیمه دوم قرن بیستم، اتنوموزیکولوژی کاربردی فعالیت‌های گوناگونی مانند برگزاری جشنواره‌ها را به‌منظور حفظ و اشاعه موسیقی‌های سنتی شامل می‌شد. در قرن بیست و یکم، دومین جریان عمده در اتنوموزیکولوژی کاربردی ظهور کرد. در این جریان، به موسیقی به‌عنوان ابزاری برای حل مشکلات اجتماعی نگریسته می‌شود. برخی از متداول‌ترین حوزه‌های کاری در اتنوموزیکولوژی کاربردی عبارت‌اند از: تلاش برای احقاق حق گروه‌های فرهنگی و موسیقایی محروم، حفاظت از حقوق موسیقایی در قالب پروژه‌های آرشیوی، تلاش برای احقاق حق فرهنگی و موسیقایی اقلیت‌ها، تلاش برای محافظت و بازتولید محیط‌های طبیعی و اجتماعی فرهنگ‌های موسیقایی، حضور در بحران‌هایی مانند جنگ و درگیری‌های اجتماعی، حضور فعالانه در بحران‌های حوزه سلامت و بهداشت، آموزش موسیقی به شکل بینافرهنگی. اتنوموزیکولوژی کاربردی به معنای امروزی‌اش در گفتمان رایج در فضای اتنوموزیکولوژی ایران جایگاهی ندارد. در میان واحد‌های مصوب رشته اتنوموزیکولوژی و پایان‌نامه‌های دانش‌آموختگان این رشته هیچ ردی از اتنوموزیکولوژی کاربردی یافت نمی‌شود. ظرفیت‌‌های اتنوموزیکولوژی کاربردی در حوزه سیاست‌گذاری فرهنگی مغفول مانده است. از جمله فرصت‌هایی که اتنوموزیکولوژی کاربردی در اختیار سیاست فرهنگی قرار می‌دهد می‌توان به این موارد اشاره کرد: باز‌تعریف گروه‌های فرهنگی-موسیقایی محروم و حمایت از آنها در قالب جشنواره‌های رایج در کشور، تأسیس آرشیو‌های موسیقی منطقه‌ایی در مناطق کمتر برخوردار به‌منظور تأثیر پایدار بر حیات موسیقایی این مناطق و ارائه راه‌حل‌هایی برای بهبود شرایط فرهنگی‌ـ‌موسیقایی مهاجرین افغانستانی در جامعه ایران.
