آتشک، محمد؛ برادران، بدرالملوک؛ و احمدوند، محمدعلی (۱۳۹۲). تأثیر بازی‌های آموزشی رایانه‌ای بر مهارت اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان. فصلنامه فناوری آموزش، 7(4)، 305-297.

استرمن، جان. د. (1394). پویایی‌شناسی کسب و کار: تفکر سیستمی و مدل‌سازی برای جهانی پیچیده. تهران: سمت.

اکبری بورنگ، محمد؛ جعفری ثانی، حسین؛ آهنچیان، محمدرضا؛ و کارشکی، حسین (1391). ارزیابی کیفیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های ایران بر اساس جهت‌گیری‌های برنامه درسی و تجربه مدرسان. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، ۱۸(۴)، ۷۵-۹۷.

ایمانی جاجرمی، حسین (1393). مقالاتی درباره شهراسلامی. تهران: مرکز مطالعات و برنامه_­ریزی شهرتهران.

پودراتچی اصل، ویدا؛ و نظری، محمدعلی (1393). اثربخشی آموزش ادراک زمان از طریق بازی رایانه‌ای در دقت پردازش زمان. مجله روانشناسی و روان‌پزشکی شناخت، 1(2)، 15-1.

جلیلی فر، علیرضا؛ حیاتی، عبدالمجید؛ خزایی، سعید ( 1392). تلفیق محتوای آموزشی با فرهنگ ایرانی‌ـ‌اسلامی در آموزش زبان انگلیسی از طریق بازی‌های دیجیتال. فصلنامه مطالعات زبان و ترجمه. 4 (15). 77- 102.

جمعی از نویسندگان (1388). بازیهای رایانه‌ای: مجموعه مقالات. تهران: انتشارات همشهری.

حقانی، فریبا؛ و معصومی، رسول (1389). مروری بر نظریه‌های یادگیری و کاربرد آنها در آموزش پزشکی. مجله ایرانی آموزش در علوم پزشکی، 10(5)، 1197-1188.

 خبرگزاری ایلنا (1393). نشست تخصصی مدیریت شهری با رویکرد اسلامی­ـ‌ایرانی. مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

دوران، بهناز (1391). بازی‌های رایانه‌ای آموزشی (مدخل 5-7-12). تهران: دانشنامه ‌ایرانی برنامه درسی.

دوران، دانیل (1394). نظریه سیستم‌ها. تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

رادمهر، فرزاد؛ و علم الهدائی، سیدحسن (1391). طبقه‌ٔبندی اصلاح شده بلوم و کاربرد آن در یاددهی‌ـ‌یادگیری ریاضی و برنامه درسی. فصلنامه مطالعات برنامه درسی، 6(24)، 202-183.

رحمانی، نوشین (1391). تئوری یادگیری و ارتباط آن با بازی. سایت مرکز آموزش الکترونیکی مژسسه تبیان.

رئیسی، زهره (1380). روانشناسی تربیتی. اصفهان: مانی.

سلطانی، علی؛ ادب، مجید؛ و بنداریان، خدایار (۱۳۸۶). شهردار شدن چه آسان: نگاهی به قابلیت‌ها و محدودیت‌های SIMSITY. اولین کنفرانس بین المللی شهر الکترونیک، جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

شریفی، فرزانه؛ و سیدحسینی، سیدمحمدعلی (1395). بازی و آموزش. ماهنامه مطالعات بازی دریچه. مرکز مطالعات بازیهای دیجیتال بنیاد ملی بازیهای رایانه‌ای (دایرک)، 1(2)، 5-2.

طالبی, حمیدرضا؛ و جلالی، علی‌اکبر (۱۳۸۹). ارائه مدلی برای بکارگیری آموزش مبتنی بر بازی‌های رایانه‌ای اجتماعی. پنجمین کنفرانس ملی و دومین کنفرانس بین المللی یادگیری و آموزش الکترونیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران.

طاهری, سارا؛ و حکمت، سعیده (۱۳۸۸). بررسی انواع آموزش الکترونیکی و نگاهی به آموزش از طریق بازی و تاثیر آن در آموزش. اولین کنفرانس دانشجویی آموزش الکترونیکی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران.

فرزین، فرمند؛ و صباغان، مریم (1394). تأثیر آموزش به کمک بازی رایانه ای دالان سبز در افزایش یادآوری مفاهیم شیمی اول دبیرستان. فصلنامه فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 5 (3)، 155-139.

فرهودی, هاجر (۱۳۸۷). بررسی تاثیر استفاده از بازی‌های آموزشی رایانه‌ای بر افزایش خلاقیت کودکان مقطع سوم دبیرستان. اولین کنفرانس ملی خلاقیت شناسی، TRIZ و مهندسی و مدیریت نوآوری ایران، پژوهشکده علوم خلاقیت شناسی، نوآوری و TRIZ، تهران، ایران.

فریمانی، مهدی (1392). بازیکاری: نگاهی به شکل‌گیری مفهومی نو در عرصه فضای مجازی و کاربردهای آن. تهران: مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه­های دیجیتال.

فیروزی، فاطمه؛ حاجی­زاده، محمد؛ و صفاریان، سعید ( 1393). تأثیر بازی رایانه‌ای آموزشی بر سطوح شناختی بلوم در یادگیری و یادداری مفاهیم ریاضی  دانش­آموزان. فصلنامه فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی، 5 (1)، 99-77.

قبادی، علیرضا (1393). ویژگی‌های شهر از منظر قرآن و تفاسیر آن. تهران: مرکز مطالعات و برنامه­ریزی شهرتهران.

قبادی، علیرضا (1393). ویژگی‌های شهر از منظر نهج­البلاغه. تهران: مرکز مطالعات و برنامه­ریزی شهرتهران.

مشکی، فاطمه (1392). شناسایی قابلیت‌ها و میزان اثربخشی بازیهای رایانه‌ای در آموزش دروس کارگاهی شهرسازی با تأکید بر نرم‌افزار سیم‌سیتی (پایان‌نامه کارشناسی ارشد هنر). دانشگاه هنر، تهران، ایران.

ولایتی، الهه (1391). بازی‌های رایانه‌ای و نقش آن در آموزش و یادگیری دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.

یزدانی، فریدون (۱۳۸۸). انواع یادگیری الکترونیکی و شکل‌های مختلف تعامل در آن. چهارمین کنفرانس ملی و اولین کنفرانس بین المللی آموزش الکترونیکی، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران.

Dziorny, M. (2005). Is digital game-based learning (DGL) situated learning?. University of North Texas.

Gamst, G., Meyers, L.S. (2012). Analysis of variance designs; A conceptual and computational approach with SPSS and SAS.University of La Verne, California. doi: 10.1017/CBO9780511801648

Garris, R., Ahlers, R., & Driskell, J. E. (2002). Games, motivation, and learning: A research and practice model. Simulation & Gaming, 33(4), 441-467. doi: 10.1177/1046878102238607

Glasslab. (2015). GlassLab creates and enables high-impact games that make learning visible.

Kapp, K. M., Lucas, B., & Rich, M. (2014). The gamification of learning and instruction field book. Wiley.

Knight, J. (2007). Handbook of computer game studies. MA: MIT Press.