مختاری, مریم, ملک احمدی, حکیمه. (1396). پدیدارشناسی تجربه کاربران از موبایلی شدن روابط. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 10(3), 101-124. doi: 10.22631/jicr.2017.898.1761
مریم مختاری; حکیمه ملک احمدی. "پدیدارشناسی تجربه کاربران از موبایلی شدن روابط". فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 10, 3, 1396, 101-124. doi: 10.22631/jicr.2017.898.1761
مختاری, مریم, ملک احمدی, حکیمه. (1396). 'پدیدارشناسی تجربه کاربران از موبایلی شدن روابط', فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 10(3), pp. 101-124. doi: 10.22631/jicr.2017.898.1761
مختاری, مریم, ملک احمدی, حکیمه. پدیدارشناسی تجربه کاربران از موبایلی شدن روابط. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 1396; 10(3): 101-124. doi: 10.22631/jicr.2017.898.1761
1دانشیار جامعهشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، کهگیلویه و بویراحمد، ایران
2دانشجوی دکتری جامعهشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه یاسوج، کهگیلویه و بویراحمد، ایران
چکیده
تکنولوژی نقش مهمی در ارتباطات دارد و بخش زیادی از روابط افراد را در درون خود شکل می‌دهد. بر همین اساس قادر است ایدئولوژی خاص خود را بر روابط چهره‌به‌چهره تحمیل کند و سبک زندگی خاصی را شکل دهد که از آن با عنوان موبایلیزیشن با ویژگی‌هایی، مانند سرعت و کمیت یاد می‌شود. هدف این پژوهش پیگیری تجربه‌های کاربران از موبایلی‌شدن روابط است. برای این منظور، با روش پدیدارشناسی و تمرکز بر فضاهای مجازی گوناگون، با 12 نفر از کاربران وسایل ارتباطی مصاحبه کرده‌ایم و استفاده از تلفن همراه و شبکه‌های مجازی را با دیدگاه «رضایتمندی و خشنودی» بررسی کرده‌ایم. یافته‌ها با روش 7 مرحله‌ای کولایزی تحلیل شده است و حاصل آن استخراج دو تِم «تجربه از تکنولوژی» و «تجارب ارتباطی» است که هر کدام از آن‌ها زیرمقوله‌های جزئی‌تری دارند. نتایج حاکی از آن است که کاربران فرایند تجربه تکنولوژی را به‌صورت آشنایی، جذابیت، غرق شدن تا عریانی و دلزدگی و در نهایت، کنترل عامدانه طی می‌کنند. همچنین، تجارب ارتباطی مشارکت‌کنندگان گونه‌های متفاوت ارتباط مخدوش‌شده را نشان می‌دهد. این فرایند را موبایلی شدن می‌نامند؛ یعنی ویژگی‌ها و ماهیت خاص و زمینه کاربردی موبایل، وارد لایه‌های انسانی شده و شکل روابط را تغییر می‌دهد. موبایلی شدن فرایندی فنّاورانه نیست، بلکه فرایندی فرهنگی است. مسئله اختراع نیست بلکه واداشتن‌مان به کاربرد و احساس نیاز کردن است.
Phenomenology of Mobile Phone Users’ Experiences About Mobilization in Social Relationships
نویسندگان [English]
M. Mokhtari1؛ H. Malek Ahmadi2
1Associate Professor of Sociology, Faculty of Literature and Human Sciences, Yasouj University, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad, Iran
2PhD Student of Sociology, Faculty of Literature and Human Sciences, Yasouj University, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad, Iran
چکیده [English]
Technology has important role in communications and shapes people’s relations but also imposes its principles on these relationships. The term “Mobilization” refers to special form of life style characterized by properties such as speed and quantity. This investigation aimed at studying user experiences with regard to mobilization in human relationships. To this purpose, we conducted a phenomenological approach and arranged in-depth interviews with 12 users of mobile phones focusing on different virtual spaces. The use of mobile and virtual networks was researched with the view of "satisfaction and happiness."The obtained data were analyzed with Colaizzi’s 7 steps method and the results revealed 2 themes: “experience from technology” and “relational experiences” with more detailed sub-themes. Results showed that users pass through the stages of “experience from technology” i.e., from “familiarity”, to “attraction”, then “drown to nakedness, “to” pointlessness,” and ultimately “control”. Also participants’ communication experiences showed different types of confounded relationships. This process called mobilization, in which the characteristics, application context, and specific nature of the mobile phone use enter the human relationships and change them. Indeed, mobilization is not a technologic process but is a cultural one. The problem is not the invention but is the feel and urge to use this technology.
کلیدواژه ها [English]
phenomenology, mobilization, experience from technology, relational experiences
مختاری، مریم؛ و ملک‌احمدی، حکیمه (1396). پدیدارشناسی تجربه کاربران از موبایلی شدن روابط. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران، 10(3)، 124-101. doi: 10.22631/JICR.2017.898.1761
ابتدای صفحه