نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار جامعه‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

2 استادیار جامعه‌شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

چکیده

خوابگاه دانشجویی به‌عنوان فضایی اجتماعی و فرهنگی، نقش مهمی در رضایت دانشجویان از دانشگاه و آموزش عالی ازیک‌سو و عملکرد آموزشی آن‌ها ازسوی‌دیگر دارد. به همین سبب، درک شرایط زندگی خوابگاهی و تدبیر برای بهبود آن ضروری به‌نظر می‌رسد. مقالۀ حاضر ضمن مفهوم‌سازی کیفیت زندگی خوابگاهی، با استفاده از روش پیمایش و فن پرسش‌نامه، به بررسی کیفیت زندگی خوابگاهی 2500 نفر از دانشجویان خوابگاهی دختر در 10 منطقۀ دانشگاهی و 22 دانشگاه کشور پرداخته است. یافته‌ها نشان می‌دهد که در بُعد رفاهی، دانشجویان از امکانات رفاهی اتاق، ساختمان و خوابگاه، امکانات فرهنگی در خوابگاه، و امکانات رفاهی کالبدی خوابگاه ناراضی بوده‌اند. در بُعد فرهنگی، ازیک‌سو دانشجویان از فعالیت‌ها و برنامه‌های فرهنگی در خوابگاه ناراضی بوده‌اند و ازسوی‌دیگر، از وقت فراغت آنان به‌گونه‌ای مطلوب استفاده نمی‌شود. در بُعد اجتماعی، جنس آسیب‌های اجتماعی برای دختران، بیشتر مربوط به امر جنسی و از نوع روابط دوستی بود (رابطۀ دوستی، رابطۀ جنسی، و پارتی). شایع‌ترین مواد دخانی مصرفی بین دانشجویان، ابتدا قلیان و سپس سیگار، مشروبات الکلی، مواد مخدر، و پیپ بود. بسیاری از دانشجویان از دامنۀ زمانی رفت‌وآمد در خوابگاه، ناراضی بودند و روی‌هم‌رفته، رضایت دانشجویان از کیفیتِ ذهنی زندگی خوابگاهی، چه در شکل شهودی و چه در شکل منطقی آن، پایین بود. نتایج به‌دست‌آمده، نشان‌دهنده پایین بودن کیفیت زندگی عینی در سطح خوابگاه‌های دانشجویی دختران است که به‌نوبۀ خود، بر کیفیت ذهنی آن‌ها نیز تأثیر گذاشته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

CAPTCHA Image