خراسانی, امیر, ذکایی, محمدسعید. (777). فهم زمانی و تجربه حل مسأله؛ نمونه موردی «پلیس نامحسوس». فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 9(4), 133-163. doi: 10.22035/ijcr.2017.317
امیر خراسانی; محمدسعید ذکایی. "فهم زمانی و تجربه حل مسأله؛ نمونه موردی «پلیس نامحسوس»". فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 9, 4, 777, 133-163. doi: 10.22035/ijcr.2017.317
خراسانی, امیر, ذکایی, محمدسعید. (777). 'فهم زمانی و تجربه حل مسأله؛ نمونه موردی «پلیس نامحسوس»', فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 9(4), pp. 133-163. doi: 10.22035/ijcr.2017.317
خراسانی, امیر, ذکایی, محمدسعید. فهم زمانی و تجربه حل مسأله؛ نمونه موردی «پلیس نامحسوس». فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران, 777; 9(4): 133-163. doi: 10.22035/ijcr.2017.317
فهم زمانی و تجربه حل مسأله؛ نمونه موردی «پلیس نامحسوس»
1کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی، دانشگاه علامه طباطبایی
2استاد جامعه شناسی و مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبایی
چکیده
در پژوهش پیش‌روبه نسبت فهم زمانی کنشگران و شیوة حل مسئله دریک وضعیت بغرنج می‌پردازیم. در این مسیر با بررسی تعدادی ازفیلم‌های برنامة «پلیس نامحسوس»، به شیوة حل مسئلةرانندگان توجه می‌کنیم. در این مطالعه با استفاده از رویکرد مردم‌روش‌شناسی و با تکنیک تحلیل گفتگو به نظم نهادی اندرکنش‌ها در موقعیت این فیلم‌ها پرداخته‌ایم و با استفاده از چارچوب نظری پدیدارشناسی و شاخص‌های ارنست پوپل می‌کوشیم فهم‌های زمانی دخیل در این گفتگو را تحلیل کنیم. در فرایند کار به لحظه‌ای توجه می‌کنیم که متخلفین پس از متوقف شدن به‌وسیلة پلیس می‌کوشند دلایل تخلف خود را توضیح دهند. با تحلیل این گفتگوها می‌بینیم که رانندگان متخلف از بیان‌هایی استفاده می‌کنند که مبتنی برفهم چرخنده از زمان است. این در حالی است که زمان قانون و پلیس و حتی زمان فن‌آوری جاده و اتومبیل،زمانی خطی و همگن است. در ادامه می‌بینیم که رانندگان متخلف چگونه برای مدیریت کردن مسئله و شرایط بغرنج خود یک گفتگو را به‌گونه‌ای سامان می‌دهند که مبتنی بر زمان خطی نباشد. در پایان این نتیجه حاصل می‌شود که زمان نه یک مقولة عام بر فراسوی جامعه بلکه مقوله‌ای است که در تجربه‌های خرد گوناگون پیوسته اشکال گوناگون به‌خود می‌گیرد.
استونر، راب (1379). متفکران بزرگ جامعه‌شناسی، (مترجم مهرداد میردامادی). تهران: نشر مرکز.
برگر، پیتر؛ برگر، بریجیت؛ کلنر، هانسفرید (1381). ذهنِ بی‌خانمان، (مترجم محمد ساوجی). تهران: نشر نی.
توکلی طرقی، محمد (1380). تجدد بومی و بازاندیشی تاریخ. تهران: نشر تاریخ ایران.
دغاغله، مهدی (1387، 30/5). مرجع رسمی برای ارائة آمار تصادفات جاده‌ای نداریم. قابل بازیابی در: http://www1.jamejamonline.ir/newstext2.aspx?newsnum=100946939606
ریتزر، جورج (1374). نظریهٔ جامعه‌شناسی در دوران معاصر، (مترجم محسن ثلاثی). تهران: نشر علمی.
Bhabha, H. K. (1994). The Location of Culture. London and New York: Routledge.
Bergmann, W. (1992). The Problem of Time in Sociology: an Overview of the Literature onthe State of Theory and Research on the “Sociology of time”, 1900-82. Time and Society, 1(1), 81-134.
Button, G. (1991). Ethnomethodology and the Human Sciences. Cambridge: Cambridge University Press.
Garfinkel, H. (1967). Studies in Ethnomethodology. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall.
Harvey, D. (1990). The Condition of Post Modernity. Cambridge, Massachusetts: Blackwell.
Heritage, J. (1999). Garfinkel and Ethnomethodology. London and New York: Rutledge.
Heritage, J.; Stivers, T. (2013).Conversation Analysis in Sociology.in J. Sidnell and T. Stivers (eds.). Handbook of Conversation Analysis. Boston: Wiley-Blackwell, pp.659-673.
Hirsch, J. I.; Sherrick, E. J. (1961).Perceived Order in Different Sense Modalities.Journal of Experimental Psychology, (6), 156-71.
Hodgkiss, P. (2001). Making of the Modern Mind: the Surfacing of Consciousness in Social Thought. London: Bloomsbury Academic.
Liao, T. F.; Beckman, J.; Marzolph, E.; Riederer, C.; Sayler, J.; Schmelkin, L. (2012). The Social Definition of Time for University Students. Time and Society, 22(1), 119-152.
Lüscher, K. (1974). Time: A Much Neglected Dimension in Social Theory and Research. Sociological Analysis and Theory, (4), 101-117.
Mbiti, J. S. (1969). African religions and philosophy. Kenya: Sunlitho.
Pöppel, E. (1978). Time Perception.in Richard Held, et.al. (eds.) Handbook of Sensory Physiology. Vol VIII: Perception. Berlin: Springer-Verlag.
Ricoeur, P. (1988). Time and Narrative, (Volume 3).translated by K. Blamey and D. Pellauer. Chicago: University of Chicago Press.
Schegloff, E. (1992). Repair After Next Turn: the Last Structurally Provided Defence of Intersubjectivity in Conversation. American Journal of Sociology, 95(5), 1295-1327.
Sorokin, P. A.; Merton, R. K. (1937). Social Time: a Methodological and Functional Snalysis. American Journal of Sociology, 42(5), 615-629.
Zerubavel, E. (1979). Patterns of Time in Hospital Life: a Sociological Perspective. Chicago: University Of Chicago Press.
Zerubavel, E. (1981). Hidden Rhythms: Schedules and Calendars in Social Life. Chicago: University Of Chicago Press.
ابتدای صفحه