ابراهیم­آبادی، حسین(1392). تاملی بر نسبت میان فناوری­های اطلاعاتی با تغییرات در فرهنگ و مناسبات اجتماعی. فصلنامه تحقیقات فرهنگی ایران. 6 (4)، 83-106.

ازکیاء، مصطفی؛ غفاری، غلامرضا (1381). جامعه‌شناسی توسعه. تهران: نشر کلمه .

بوستاک، فرانسیس و جونر، جفری(1395). برنامه‌ریزی و قدرت در ایران (ابوالحسن ابتهاج و توسعه اقتصادی زیر سلطه شاه). تهران: کویر.

تهرانیان، مجید (1355). گزارش کمیتة اطلاعات و ارتباط جمعی. برنامه ششم. پیش‌نویس(2). تهران.

تهرانیان، مجید (بی‌تا). ابعاد انسانی توسعه. تهران: پژوهشکده علوم ارتباطی و توسعة ایران.

خانیکی، هادی (1381). قدرت، جامعه مدنی و مطبوعات. تهران: طرح نو.

خانیکی، هادی (1384). بنیان‌های مطالعات ارتباطات و توسعة ملی در ایران. علوم اجتماعی، 28 و 29، 56ـ7.

دهقان‌پیشه، الهه؛ اسماعیلی، رضا (1391). ارزیابی مصوبات دولت دربارة سینما (1368-1388 شمسی).  تحقیقات فرهنگی ایران، 5 (1)، 132ـ115.

سازمان برنامه و بودجه (1369). قانون برنامة اول توسعة اقتصادی‌-‌اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1374-1370).

سازمان برنامه و بودجه (1373). قانون برنامة دوم توسعة اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (78-1374).

سازمان برنامه و بودجه (1379). قانون برنامة سوم توسعة اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (83-1379).

سازمان برنامه و بودجه (1383). قانون برنامة چهارم توسعة اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1384-1388).

سازمان برنامه و بودجه (1389). قانون برنامة پنجم توسعة اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1394-1390).

سرواس، جان.(1991). به سوی رویکرد جدید ارتباطات و توسعه. (مترجم: پیروز ایزدی). (1384 ب). رسانه. 64، 149-121.

سرواس، جان.(1991). دگرگونی در نظریه‌های ارتباطات و توسعه. ترجمه علیرضا حسینی پاکدهی.(1384 الف). رسانه. 64، 105-64.

فرقانی، محمدمهدی (1380). ارتباطات و توسعه؛ چهار دهه نظریه‌پردازی. رسانه، 12(2)، 53ـ47.

فرقانی، محمدمهدی (1393). مجموعه مقالات روزنامه نگاری، ارتباطات و جامعه. تهران: اطلاعات.

کریمیان، زهرا؛ احمدوند، علی‌محمد (1391). جامعه اطلاعاتی، هویت فرهنگی و رسالت دانشگاه‌ها. تحقیقات فرهنگی ایران، 5(3)، 76ـ47.

لی، جان.آر. (2536). به‌سوی سیاست‌های ارتباطی واقع‌بینانه، (مترجم خسرو جهانداری). بی‌نا.

معتمدنژاد، کاظم (1371). ارتباطات توسعه و توسعة ارتباطات در ایران: نقش ارتباطات در پیشبرد برنامه‌های توسعة ملی و اهمیت برنامه‌ریزی برای توسعة ارتباطی. تهران: دانشگاه علامه طباطبایی.

معتمدنژاد، کاظم (1383). یونسکو و سیاستگذاری ملی ارتباطات در کشورهای در حال توسعه. رسانه. 15(2)، 38ـ5.

معتمدنژاد، کاظم .(1380). سیری در تحول مطالعات ارتباطاتی. در مهدی محسینان‌راد. ارتباط شناسی. تهران: سروش.

معتمدنژاد، کاظم(1371). وسائل ارتباط جمعی. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.

مولانا، حمید (1387). گذر از نوگرایی، (مترجم یونس شکرخواه). تهران: دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها.

 

Hancok, A. (1981). Communication Planning for Development: an Operational Framework, UNESCO.

Hsieh, H.F; Shannon, S.E. (2005) .Three Approaches to Content Analysis. Qualitative Health Research, 15(9), 1277-1288.

McQuail, Denis (1983). McQuail's Mass Communication Theory. London: Sage Publication.

Servaes, J. (1989). Shifts in Development and Communication Theory with a Brief Discussion of its Communication Policy and Planning Consequences. Progress in Communication Vciences. 209(59), 51-58.

Servaes, J. (1991). Toward a New Perspective for Communication and Development. Communication in Development. 52(1).

Servaes, J.; Malikhao, P. (2005). Participatory Communication: the New Paradigm? In O. Hemer and T. Tufte (eds.), Media and Glocal Change: Rethinking Communication for Development. Goteborg: Nordicom and Buenos Aires: Clacso. Pp.91-103.

Tehranian, M. (1994). Communication and Development. In Communication Theory Today, David Crawley and David Mitchell (Ed.). Stanford, CA: Stanford University Press.

UNESCO (1972) Report of the Meeting of Experts on Communication Policies and Planning. Paris. 17-18 July 1972. Paris: UNESCO.

Zhang, Y.; Wildemuth, B. M. (2009). Qualitative Analysis of Content. In B. Wildemuth (Ed.). Applications of Social Research Methods to Questions in Information and Library Science. Westport, CT: Libraries Unlimited. 308-319.