اصفهانی، مینا (1385). مدیریت فرهنگی و چشم‌انداز 20 ساله. مجموعه مقالات اولین همایش مهندسی فرهنگی، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی، 152-162
اکبری، محمدعلی (1381). تجربیاتی از برنامه‌ریزی فرهنگی در ایران. فصلنامة فرهنگ عمومی، 33، 14.
امین‌مظفری، فاروق، پرداختچی، محمدحسن، یمنی دوزی سرخابی، محمد و ذکائی، محمدسعید (1387). بررسی رابطة فرهنگ سازمانی و سبک‌های رهبری در دانشگاه‌های ایران. فصلنامة پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 47، 133-158.
ایمان، محمدتقی و روحانی، علی (1392). هویت اسلامی و هویت‌های رقیب (هویت جهانی، ملی و قومی). فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 1، 127-148.
بازرگان، عباس، حجازی، یوسف و اسحاقی، فاخته (1386). فرایند اجرای ارزیابی درونی در گروه‌های آموزشی دانشگاهی (راهنمای عملی). تهران: نشر دوران.
تقوائی، مسعود و قائد رحمتی، صفر (1385). تحلیل شاخص‌های توسعة فرهنگی استان‌های کشور. جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای. 7، 117-135.
توحیدلو، اکبر (1387). بررسی وضعیت فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن با رویکرد اسلامی. فصلنامة پژوهش اجتماعی، 1، 121-154.
رحیم‌نیا، فریبرز، و علی‌زاده، مسعود (1388). بررسی ابعاد فرهنگ سازمانی بر اساس مدل دنیسون از نظر اعضای هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد. مجلة مطالعات تربیتی و روانشناسی، 35، 147-170.
رستگار خالد، امیر (1392). سرمایة اجتماعی خانواده و دینداری جوانان. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 6، 55-86.
رشیدی، حمیدرضا، میرشاه جعفری، سیدابراهیم، و شریف خلیفه سلطانی، مصطفی (1384). بررسی روند برنامه‌ریزی فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه‌های دولتی اصفهان طی برنامه دوم و سوم توسعة کشور. روانشناسی و علوم تربیتی، 70، 199-220.
شریعتی، شهروز، و عظیمی طرقدری، محمد (1393). الزامات راهبردی جمهوری اسلامی در مدیریت بحران جنگ نرم. فصلنامة تحقیقات فرهنگی ایران، 7 (3)، 127-148.
شکیبانیا، مهدی (1385). ﻧﮕﺮﺷﻲ ﺑﺮ اﺑﻌﺎد ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﻳﺰی ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ. ﻫﻤﺎﻳﺶ ﻣﻠﻲ ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، آذر 1385، تهران: شورای عالی انقلاب فرهنگی.
فدایی خوراسگانی، مهدی، و نیری، سمیه (1389). بررسی تأثیر تحولات شاخص‌های منتخب فرهنگی بر رشد اقتصادی در ایران. پژوهش‌های رشد و توسعة اقتصادی، 1(1)، 133-159.
فکوهی، ناصر (1389). چشم‌انداز فرهنگ عمومی و نظام دانشگاهی در جهان و در ایران. برگ فرهنگ، 21، 22-35.
فیض‌پور، محمدعلی، خانعلی‌زاده، رسول، و ده‌موبد، بابک (1390). مطالعه تطبیقی شاخص‌های رتبه‌بندی دانشگاه‌ها در سطح جهان و ایران. اولین همایش ملی آموزش در ایران 1404، تهران: پژوهشکده سیاستگذاری علم، فناوری و صنعت.
معین، محمد (1371). فرهنگ فارسی. تهران: امیرکبیر.
هیئت نظارت و ارزیابی فرهنگی و علمی (1382). تحلیل روش‌ها و شاخص‌های ارزیابی فرهنگ، هنر و ارتباطات در کشورهای مختلف جهان. گزارش طرح پژوهشی، تهران.
Attride-Stirling, J. (2001). Thematic networks: an analytic tool for qualitative research. Qualitative Research, 1 (3), 385-405.
Biesta, G. (2010). Pragmatism and the Philosophical Foundations of Mixed Methods Research. Sage handbook of mixed methods in social and behavioral research. Second edition, 95-118.
Boulton, G. (2011). University rankings: diversity, excellence and the european initiative. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 13, 74-82.
Brady, H. E., Verba, S., & Schlozman, K. L. (1995). Beyond SES: a resource model of political participation. American Political Science Review, 89 (2), 271-294.
Case, M. (2002). People & Planning, Human Resources Management Tool Kit for CAPC Projects. Winnipeg: The Pas Family Resource Centre.
clark, B. (1973). The organizational Saga in higher education. Administrative Science Quarterly, 17, 178-184.
Crabtree, B. and Miller, W. (1999). A Template Approach to Text Analysis: Developing and Using Codebooks, in B. Crabtree and W. Miller (eds) Doing Qualitative Research. Newbury Park, CA: Sage.
Creswell, J. W. (2013). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. Sage publications.
Duxbury, N. (2003). Cultural Indicators and Benchmarks in Community Indicator Projects: Performance Measures for Cultural Investment?. In Accounting for Culture: Examining the Building Blocks of Cultural Citizenship Conference, Gatineau, Quebec, 13-15
Feilzer, M. Y. (2010). Doing mixed methods research pragmatically: Implications for the rediscovery of pragmatism as a research paradigm. Journal Of Mixed Methods Research, 4(1), 6-16.
Fukuyama, F. (2001). Social Capital, Civil Society and Development. Third world quarterly, 22 (1), 7-20.
Hatch, M. J. (1993). The dynamics of organizational culture. Academy of Management Review, 18 (4), 657-693.
Jackman, R. W., & Miller, R. A. (1998). Social capital and politics. Annual Review of Political Science, 1 (1), 47-73.
Joffe, H. (2011). Thematic Analysis, Chichester: John Wiley & Sons.
John, K., & Lera, T. (2012). Human resource management and value addition through strategic human resource planning. Research Expo International Multidisciplinary Research Journal, 2 (4), 58-66.
Ouchi, W. G. (1981). Theory Z: How American Business Can Meet the Japanese Challenge. New York: Avon.
Putnam, R. D. (1993). The prosperous community. The American prospect, 4 (13), 35-42.
Sadlak, J. (2006). Validity of university ranking and its ascending impact on higher education in Europe. Bridges, 12 (12), 13-27.
Scollon, R. (2001). Inter-Cultural Communication. Oxford: Blackwell Publishers.
Sedgwick, E., & Sedgwick, P. (2002). Cultural Theory: The Key Thinkers. London and New York: Routledge.
Senge, P. (2006). The Fifth Discipline: the Art and Practice of the Learning Organization. New York: Doubleday.
Shou-yong, H. U. (2009). Culture planning in ethnology and anthropology. Journal of Ningbo University of Technology, 1, 13-31.
Thakur, M. (2007). The impact of ranking systems on higher education and its stakeholders. Journal of Institutional Research, 13 (1), 83-96.
Unesco. (2009). Investing in Cultural Diversity and Intercultural Dialogue. Paris: Unesco Publishing.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله