نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار جامعهشناسی، گروه علوم اجتماعی، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 کارشناسیارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده
بیشتر جوامع امروزی آمیخته از مردمانی با فرهنگها، ملیتها و قومیتهای گوناگون هستند. امروزه، مهاجرت و ارتباط میان ملیتها امری عادی و گاهی ضروری تلقی میشود؛ ازاینرو، پذیرش ملیتهای مختلف از سوی یکدیگر و نبود فاصلۀ اجتماعی بین آنها امری لازم برای جوامع متکثر خواهد بود. ایران سالها پذیرای تعداد زیادی از مهاجران افغانستانی و مسافران عراقی است. با توجه به اهمیت نحوه و کیفیت ارتباط بین ملیتها و نقش تعیینکنندۀ نگرش جامعۀ میزبان در این امر، این مقاله با هدف بررسی نگرش دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد به چهار ملیت عراقی، افغانستانی، آمریکایی و هلندی انجام شده است. روش پژوهش به شیوۀ پیمایشی بود. حجم نمونه 197 نفر بود که به روش تصادفی انتخاب شدند و مقیاس بوگاردس را برای چهار ملیت ذکرشده پر کردند. تحلیل آماری دادهها نشان داد که دانشجویان ایرانی تفاوت چشمگیری در نگرش خود به این چهار ملیت دارند. مطابق با نتیجۀ این پژوهش، هلند بهعنوان نمایندۀ اروپاییان از بیشترین میزان پذیرش در بین دانشجویان ایرانی برخوردار است، در مقامهای دوم و سوم بهترتیب آمریکا و افغانستان قرار دارند و در آخر، عراق کمترین میزان پذیرش را در بین دانشجویان ایرانی دارد.
کلیدواژهها
موضوعات
ارسال نظر در مورد این مقاله