مقاله علمی پژوهشی
جامعه شناسی
محمدسعید ذکایی؛ روحالله اسلامی
چکیده
در جامعهٔ ایران، مناسک مرتبط با عزاداری برای امامحسین(ع) از اهمیت و گستردگی قابلملاحظهای برخوردار است. در سالهای اخیر شکل تازهای از مراسم مربوط به اربعین در قالب پیادهروی دستهجمعی به سمت کربلا برای رسیدن به بارگاه امامحسین پدید آمده و از سال 1392 ابعاد میلیونی به خود گرفته است. از آنجا که حضور تعداد زیاد جمعیت ...
بیشتر
در جامعهٔ ایران، مناسک مرتبط با عزاداری برای امامحسین(ع) از اهمیت و گستردگی قابلملاحظهای برخوردار است. در سالهای اخیر شکل تازهای از مراسم مربوط به اربعین در قالب پیادهروی دستهجمعی به سمت کربلا برای رسیدن به بارگاه امامحسین پدید آمده و از سال 1392 ابعاد میلیونی به خود گرفته است. از آنجا که حضور تعداد زیاد جمعیت حاضر در رویداد اربعین، جایگاه اربعین را بهعنوان یکی از عناصر اصلی ابراز هویت شیعی برجسته نموده و مشارکت مؤثر ایرانیان در این رویداد، مجرایی بسیار مناسب برای شناخت کنشهای دینی ایرانیان بهدست داده است، بررسی نحوهٔ بازنمایی این فعالیت جمعی و گفتمانهایی که حول آن شکل گرفته است و به این پدیده معنا میدهد در مقالهٔ حاضر مورد توجه قرار گرفته و تنوع بازنماییهای آن با مراجعه به متون نوشتاری مکتوب و دیجیتال انتشاریافته در رسانههای ارتباط جمعی (روزنامهها، خبرگزاریها و پایگاههای خبری) در میدان جامعهٔ ایران در فاصله پنجسالهٔ 1392 تا 1396 به کمک رویکرد نظری و روشی تحلیل گفتمان لاکلو و موف و طی فرایند بررسی و تحلیل 1800روز مطلب، شناسایی شده است. با تمرکز بر شناسایی دال مرکزی، دالهای پیرامونی و تفکیک ژانرهای روایت متفاوت، شش گفتمان شکلگرفته حول مناسک زیارت اربعین ارائه میشود که این رویداد را ـ البته نه با قدرت برابر ـ بازنمایی میکنند. دستاورد مقاله از نوع توصیفی و اکتشافی است که میتواند زمینه فهم اربعین بهمثابهٔ یک پدیده اجتماعی و گفتوگو دربارهٔ دگرگونیهای فرهنگی ایران معاصر و شناخت تنوّع و تکثّر جامعه پس از انقلاب اسلامی را فراهم سازد.
مقاله علمی پژوهشی
جامعه شناسی
قدسی بیات؛ مرضیه قاسمی
چکیده
رویدادهای ملیـمذهبی، توجه رسانهها را جلب میکنند اما نگاه رسانهها به رویدادها با یکدیگر متفاوت است. این رویدادها ملی باشند یا بینالمللی، داخلی باشند یا خارجی، بازنمایی آنها در چارچوبهای گفتمانی و ایدئولوژیکی صورت میپذیرد و شکست یا موفقیت تلاشهای حوزهٔ دیپلماسی عمومی در قالبها و الگوهای مشخص در سراسر جهان را تسهیل ...
بیشتر
رویدادهای ملیـمذهبی، توجه رسانهها را جلب میکنند اما نگاه رسانهها به رویدادها با یکدیگر متفاوت است. این رویدادها ملی باشند یا بینالمللی، داخلی باشند یا خارجی، بازنمایی آنها در چارچوبهای گفتمانی و ایدئولوژیکی صورت میپذیرد و شکست یا موفقیت تلاشهای حوزهٔ دیپلماسی عمومی در قالبها و الگوهای مشخص در سراسر جهان را تسهیل مینماید. رسانههای خارجی فارسیزبان از جمله بیبیسی فارسی برای مخاطبان داخل ایران، یکی از منابع معنا و مفهومسازی درخصوص رویدادهای ملیـمذهبی مانند چهارشنبهسوری، عید نوروز، شب یلدا، روز زن، عاشورا و اربعین حسینی و... به شمار میآیند. یکی از رویدادهای مهمی که هر سال با اجتماع عظیم مردم اتفاق میافتد برگزاری آئین پیادهروی اربعین حسینی است؛ آئینی که طبق رویکردی که رودنبولر به مفهوم آئین دارد با اجتماع مردم، داوطلبانه، غیرابزاری و غیرتفریحی اجرا میشود. مقاله حاضر با توجه به سابقه و گستردگی بیبیسی در فعالیت حرفهای خبری، نحوه رسانهایکردن و بازنمایی رویداد اربعین در وبسایت خبرگزاری یادشده را به کمک روش تحلیل مضمونی تحلیل مینماید. یافتهها حاکی از آن است که آئین پیادهروی زائران اربعین در هفت محور (روایتگری مستند، تفرقهافکنی و شیعههراسی، بحران بینظمی و ناتوانی دول ایران و عراق، کوچکنمایی اربعین، واکاوی جنگ هشت ساله عراق و ایران، ناامنی داعش و مانور سیاسی حاکمیت ایران) و موکداً بهعنوان حرکتی سیاسی و عقیدتی در اخبار سایت بیبیسی فارسی بازنمایی شده است. همچنین نوع بازنمایی از مناسبات میان کنشگران حاضر در این مراسم نهتنها نسبتی با دیدگاه آئینی رودنبولر ندارد بلکه استنباط میشود که اینگونه انگارهسازی منفی از این رویداد مذهبی در ادامه جریان شیعههراسی در رسانههای غربی و بهویژه نمود جدیدی از ایرانهراسی است.
مقاله علمی پژوهشی
جامعه شناسی
جبار رحمانی
چکیده
نظامهای دینی در بسترهای جغرافیایی گسترش پیدا میکنند و از این طریق صورتبندیهای تاریخی و جغرافیایی خاص خودشان را شکل میدهند. بهطور عمده، درک و تحلیلهای موجود از صورتبندی تشیّع، حول محور زمانی و تحوّلات تاریخی آن است. نگارنده در این مقاله تلاش کرده است تا به این وجه از صورتبندی هویت شیعی با تأکید بر تحوّلات اخیر، بالاخص ...
بیشتر
نظامهای دینی در بسترهای جغرافیایی گسترش پیدا میکنند و از این طریق صورتبندیهای تاریخی و جغرافیایی خاص خودشان را شکل میدهند. بهطور عمده، درک و تحلیلهای موجود از صورتبندی تشیّع، حول محور زمانی و تحوّلات تاریخی آن است. نگارنده در این مقاله تلاش کرده است تا به این وجه از صورتبندی هویت شیعی با تأکید بر تحوّلات اخیر، بالاخص فروپاشی صدام و آزاد شدن زیارت کربلا و سایر شهرهای مقدس شیعی در عراق، به نسبت جغرافیای ارض مقدس در فرهنگ شیعی و تحوّل اخیر آن بپردازد. دادههای تاریخی نشان میدهد که تشیّع همیشه در حسرت زیارت ارض مقدس خودش یعنی کربلا قرار داشته و این مسئله بهطور نمادین به بخشی بنیادی از هویت و قلب ایمانی شیعیان در اقصینقاط جهان بدل شده است. مهمترین پیامد دسترسی آزادانه به عتبات عالیات، تغییر بنیادی این صورتبندی، محوریت ارض مقدس و پایان این سندرم تاریخی حسرت ارض مقدس و آرزوی زیارت بوده است.
مقاله علمی پژوهشی
جامعه شناسی
محمدرضا پویافر
چکیده
بزرگترین اجتماع دینی مسلمانان، هرساله به مناسبت چهلمین روزِ واقعه عاشورا با پیادهروی بهسوی کربلا، در آئین پیادهروی اربعین شکل میگیرد. این پیادهروی زیارتی، درعینحال که نمودی شگرف از تجربهٔ دینی است، میدانیِ متنوع از خدمات خیر به زائران، بهعنوان مصداقِ بارزِ «خیر دینی» نیز به شمار میرود. تجربهٔ دینی معمولاً در ...
بیشتر
بزرگترین اجتماع دینی مسلمانان، هرساله به مناسبت چهلمین روزِ واقعه عاشورا با پیادهروی بهسوی کربلا، در آئین پیادهروی اربعین شکل میگیرد. این پیادهروی زیارتی، درعینحال که نمودی شگرف از تجربهٔ دینی است، میدانیِ متنوع از خدمات خیر به زائران، بهعنوان مصداقِ بارزِ «خیر دینی» نیز به شمار میرود. تجربهٔ دینی معمولاً در خلال اعمال و مناسک دینی، از جمله در خلال زیارت شکل میگیرد. اما این مطالعه، بهطورخاص، با این پرسش مهم آغاز میشود که آیا تجربه مشارکت و درگیری در خیر دینی میتواند ویژگیهای تجربهٔ دینی را دارا باشد؟ برای پاسخ به این پرسش از روش پژوهش کیفی، با استفاده از تکنیک مصاحبه و مشاهده مشارکتی با ثبت دادههایی همچون عکس، فیلم و یادداشتهای میدانی استفاده شده است. زائران ایرانی و همچنین موکبها، موکبداران و اعضای موکبهای ایرانی و عراقی، واحد مشاهده و جمعیت موردمطالعه در این پژوهش بودهاند. یافتههای بهدستآمده نشان داد که تجربه مشارکت در خدمات خیر دینی و همچنین استفاده از این خدمات در پیادهروی اربعین، میتواند زمینهای برای بروز و واجد ویژگیهای تجربهٔ دینی نیز میتواند باشد. با تعمیم نتایج بهدستآمده به سایر موقعیتهای کنشِ دینی که در آن امکان کنشِ خیر دینی نیز باشد، چنین استدلال شده که امکان تعریف خیر دینی بهعنوان یکی از بسترهای وقوع تجربهٔ دینی در پیادهروی اربعین، میتواند پاسخی مثبت به امکان این نوع تعریف از تجربهٔ دینی، در تمامی موقعیتهای تجربهٔ دینی ـ علاوه بر زیارت و اربعین ـ نیز باشد.
مقاله علمی پژوهشی
جامعه شناسی
صدیقه رمضانی
چکیده
مطالعه نوع مشارکت در مناسک عاشورایی در جوامع شیعی به دلیل آمیختگی شدیدی که با وجدان جمعی پیروان این مذهب دارد از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه آئین پیادهروی اربعین، که در سالهای اخیر تحولات شگرفی را به خود دیده و به یک پدیدۀ اجتماعی و فرهنگی ویژه و چندوجهی تبدیل شده است، جایگاه و اهمیتی دوچندان دارد. ازاینرو، این مقاله توصیف ...
بیشتر
مطالعه نوع مشارکت در مناسک عاشورایی در جوامع شیعی به دلیل آمیختگی شدیدی که با وجدان جمعی پیروان این مذهب دارد از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه آئین پیادهروی اربعین، که در سالهای اخیر تحولات شگرفی را به خود دیده و به یک پدیدۀ اجتماعی و فرهنگی ویژه و چندوجهی تبدیل شده است، جایگاه و اهمیتی دوچندان دارد. ازاینرو، این مقاله توصیف و تحلیل ساحتها و گونههای مشارکت جمعی پدیده پیادهروی اربعین را مورد توجه قرار داده است. برای نیل به این هدف 17 مصاحبه نیمهساختاریافته با خادمین و موکبداران ایرانی بهعنوان گروهی که بیشترین سطح و حوزۀ درگیری را با این پدیده در نسبت با مشارکتکنندگان دیگر دارند انجام داده است. بررسی و واکاوی محتوای مصاحبهها، که با کمک ترکیبی از روشهای تحلیل مضمون و نمونهسازی آرمانی صورت گرفت، پس از سه مرحله کدگذاری، ما را به 10 مضمون در نسبت با ساحت مشارکت و 12 مضمون در نسبت با گونه مشارکت رساند. در نهایت این نتیجه حاصل شد که در پیادهروی اربعین با گونهای منحصربهفرد از مشارکت مواجه هستیم.
مقاله علمی پژوهشی
جامعه شناسی
غلامرضا تاج بخش
چکیده
زیارت در فرهنگ و اعتقادات شیعه بهعنوان یک فرهنگ قدسی و روحانی است و یکی از مصادیق کنش دینی است که در ادیان گوناگون مورد تأکید قرار گرفته است. در این مقاله مطالعه کنش زیارت در پیادهروی اربعین از منظر جوانان مد نظر است. این مطالعه کیفی است و دادههای آن از طریق مصاحبه نیمهساختیافته گردآوری شده است. به کمک روش نمونهگیری نظری ...
بیشتر
زیارت در فرهنگ و اعتقادات شیعه بهعنوان یک فرهنگ قدسی و روحانی است و یکی از مصادیق کنش دینی است که در ادیان گوناگون مورد تأکید قرار گرفته است. در این مقاله مطالعه کنش زیارت در پیادهروی اربعین از منظر جوانان مد نظر است. این مطالعه کیفی است و دادههای آن از طریق مصاحبه نیمهساختیافته گردآوری شده است. به کمک روش نمونهگیری نظری و هدفمند با 35 نفر از زائران جوان ایرانی (35-18 سال) در مسیر پیادهروی اربعین از شهر نجف تا شهر کربلا در اربعین سال 1398 مصاحبه شد. پس از تحلیل دادههای کیفی پنج مضمون اصلی شناسایی شد که عبارتانداز: 1) سفر فیزیکی؛ 2) شناختی، اعتقادی؛ 3) تجربی، احساسی؛ 4) سبک زندگی اربعینی؛ و 5) هویت اربعینی. هر کدام از این مضامین دارای زیر مقولات فرعی نیز هستند. نتایج کلی پژوهش بیانگر آن است پیادهروی اربعین عاملی هویتساز محسوب شده و نقش اساسی در آرامش و نشاط و شادابی معنوی و جسمی و روحی جوانان ایفا میکند. همچنین برتری نیتمندی معنوی و اخروی زائران در برابر نیت مدنی، مادی و دنیوی از دیگر نتایج این پژوهش است.